Gido is zonder kap, zijn oog hersteld gelukkig goed. Nu kunnen we weer samen heerlijk spelen. Wij kunnen nu weer naar het bos en onze baasjes vinden dat ook leuk. Paddenstoelen op de foto zetten en wij lekker rennen door de herfstbladeren. In het zand graven en zand eten maar dat is wel vies laten wij hele vieze windjes van. In de auto is het niet meer eng, wij zitten op de achterbank en niet meer in die kooien. Zo gingen wij ook naar Oma Harlingen, spelen met de beren en door de kamer rennen. Uitgespeeld gingen wij weer naar de auto, o jee wij gaan niet dezelfde kant weer op waar gaan we nu naar toe? Een hoge groen berg daar stopte de auto. Rennen tegen de berg op en wij zagen een grote drinkbak met water. De zee noemen ze dat, heerlijk uitwaaien en lopen op de zeedijk. Heel wat anders dan in het bos. Kom je terug voor ons volgende verhaal?
Reactie schrijven